Spostrzegawcza osoba patrząca na panoramę Manhattanu, zobaczy, że na niewielu budynkach umieszczone są nazwy firm. Wiadomo, że taki neon, to reklama na cały świat. W tej opowieści dowiecie się tego, dlaczego marka ubezpieczeniowa MetLife, góruje w panoramie Manhattanu dzień i noc budując świadomość w populacji całego świata.
Jednak to nie MetLife pierwszy wyświetlał się na tym budynku. W trakcie kampanii na rzecz rozbiórki i jednocześnie zachowania budynku Grand Central Terminal w 1955 roku, na jego miejscu planowany był budynek nazwany Grand Central City. Po burzliwej kampanii, która ostatecznie uratowała budynek dworca, we wrześniu 1960 roku, założyciel linii lotniczej Pan Am, podpisał umowę najmu, budowanego właśnie drapacza chmur. Oficjalnie budowę rozpoczęto 26 listopada 1959 roku, a otwarcie nastąpiło 7 marca 1963 roku.
Ponieważ najważniejszym najemcą była linia Pan Am, budynek otrzymał imię Pan Am Building. Na jego froncie zawieszono 4,6 metrowe neony, a po obu bokach 7,6 metrowe neony z logiem w kształcie globu. Pan Am Building jest ostatnim wybudowanym drapaczem chmur przed wprowadzeniem ustawy zakazującej firmowanie budynków neonami z nazwami i logami koncernów.
W dniu otwarcia powierzchnia Pan Am Building była największą powierzchnią biurową świata. Niestety, zwalista konstrukcja na zawsze zasłoniła prześwit przez Manhattan wzdłuż Park Avenue. Odebranie nowojorczykom tego widoku spowodowało, że budynek był niezbyt lubiany, chociaż niewątpliwie jest bardzo charakterystyczną konstrukcją w panoramie Manhattanu. W 1987 roku w badaniu przeprowadzonym wśród nowojorczyków przez magazyn „New York” MetLife Building zajął 1 miejsce w budynkach, które chcieliby, aby zostały rozebrane.
W 1981 roku budynek kupił „Metropolitan Life Insurance Company”, która w 1992 roku zamieniła neon Pan Am na swój, po całkowitym zamknięciu działalności lotniczej „Pan American World Airways”.